Ekonomija/Tržišta i država u modernoj privredi

Moderna teorija rasta naglašava promišljenu, opreznu državnu politiku za promociju ekonomskog rasta. Iako je Solovljev model koristio neoklasičnu funkciju proizvodnje gdje su kompetitivna tržišta igrala ulogu optimizacije, dugoročni ekonomski rast je određen tehnološkim progresom, za koji se pretpostavlja da je egzogen. Tržišta i državna politika ne mogu utjecati na tehnološki razvitak. Moderna teorija egzogenog rasta odbacuje ovu paradigmu Solovljevog modela. Korišten je širi koncept tehnologije i njenog razvitka. Ovaj koncept je inovacija, koju je naglašavao Schumpeter i svojoj dinamičkoj teoriji ekonomskog rasta. Moderni koncept inovacije i njene efikasnosti je mnogo širi od onog kojeg je uveo Schumpeter. U nekim određenim aspektima, ona uključuje različite forme kapitalnog znanja, učenja putem rada i menadžerskih vještina sa organizacijskim učenjem. Ove forme inovacija postale su sve važnije u današnjem svijetu. Ove moderne forme inovacija imaju tri važne osobine. Prva, dizajn i korištenje tehnologija kroz softver i računarske mreže uveli su procese povećanja povrata. Ovo je znatno izazvao paradigme nadmetačke ravnoteže i neoklasičnom svijetu. Mogućnost stalnog podešavanja poslovnih relacija preko umrežavanja sa drugim preduzećima u inostranstvu se nije prvobitno smatrala dijelom posebnih prednosti za neku firmu koja može utjecati na sposobnost tog preduzeća da se takmiči na stranim tržištima. Nedavni uspjesi azijskih novoindustrijaliziranih zemalja su potvrdili ulogu inostranih veza kao kritičnog izvora njihovih kompetitivnih prednosti. Druga, modeli evolucionarne ekonomije su pokazali važnost dinamičke teorije mogućnosti i koncept suštinske prednosti kroz organizacijsko učenje putem rada.